KERYGMAT

Uratował moje życie!

Uczynił je bardziej szczęśliwym i barwnym, niż mógłbym sobie wymarzyć w młodości.

Dlatego wszystkim udręczonym w cierpieniu, grzechu, i desperacji a także każdemu, kto po prostu poszukuje Prawdy, przekazuję to, co sam darmo otrzymałem.

Wszystko zaś czynię dla Ewangelii, by mieć w niej swój udział.

1 Kor 9,23

Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.

Mat 11,28

Tak też i ja przyszedłszy do was, bracia, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością głosić wam świadectwo Boże. Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.

1 Kor 2, 1-5

Nie posłał mnie Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił Ewangelię, i to nie w mądrości słowa, by nie zniweczyć Chrystusowego krzyża. Nauka bowiem krzyża głupstwem jest dla tych, co idą na zatracenie, mocą Bożą zaś dla nas, którzy dostępujemy zbawienia. Napisane jest bowiem: 
Wytracę mądrość mędrców, 
a przebiegłość przebiegłych zniweczę. 
Gdzie jest mędrzec? Gdzie uczony? Gdzie badacz tego, co doczesne? Czyż nie uczynił Bóg głupstwem mądrości świata? 
Skoro bowiem świat przez mądrość nie poznał Boga w mądrości Bożej, spodobało się Bogu przez głupstwo KERYGMATU zbawić wierzących. Tak więc, gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków, Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą. To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi.

1 Kor 1,17-25

Kerygmat z gr. κήρυγμα (kḗrygma) – ogłoszenie, proklamacja, κηρύσσειν (kēryssein) – głosić, przepowiadać, obwieszczać przez publicznego posłańca, pełnienie funkcji herolda.

W teologii chrześcijańskiej - głoszenie Ewangelii - dobrej wiadomości o ratunku w Chrystusie, a w ujęciu biblijno-teologicznym pojęcie określa publiczne i uroczyste ogłaszanie dzieła zbawienia przez Boga i objawienia go w ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Chrystusie. Proklamacja jest połączona z wezwaniem do nawrócenia i chrztu. W sensie szerszym termin „kerygmat” określa treść głoszenia, ale w sensie ścisłym – czynność publicznego, uroczystego głoszenia.